Jak w medycynie nazywa się łysienie plackowate?

Łysienie plackowate (alopecia areata) jest uznawane za chorobę skórną, której przyczyny nie zostały ostatecznie potwierdzone. Łysienie plackowate należy do niebliznowaciejących postaci łysienia i wyróżnia się kilka jego typów i rodzajów. Choroba ta ma charakter przewlekły, zapalny i autoimmunologiczny. Zmiany chorobowe, które uwidaczniają się w łysieniu plackowatym obejmują łyse placki na głowie, i rzadziej, w innych częściach ciała.

Łysienie plackowate zazwyczaj pojawia się u osób młodych, które nie ukończyły jeszcze 30. roku życia. Przebieg i postęp łysienia plackowatego może doprowadzić do całkowitej utraty owłosienia skóry głowy, brwi, rzęs czy też włosów łonowych. Ciężkie przypadki łysienia plackowatego charakteryzują się także zmianami paznokciowymi o różnorodnym nasileniu i morfologii. Taki postęp choroby często jest przyczyną poważnych zaburzeń na tle psychologicznym, które są spowodowane brakiem akceptacji rozwoju choroby i zmieniającego się własnego wyglądu.