Jak zwany jest żołnierz, który samowolnie uchylił się od obowiązków wojskowych w czasie wojny?

Dezercja jest samowolnym uchyleniem się od obowiązków wojskowych w czasie wojny lub pokoju, uznanym za przestępstwo podlegające karze. Żołnierz taki jest zwany dezerterem. Występek jest tak dawny jak armie świata, był znany w starożytnej Grecji i Rzymie. Do XIX wieku dezercja była z reguły karana śmiercią, w XX wieku wprowadzono w wojskowych kodeksach karnych rozróżnienie między dezercją a samowolnym oddaleniem się od oddziału, co utrzymało się do dziś.

Kary za dezercję stosowano we wszystkich armiach świata a najbardziej okrutne w Wehrmachcie i Armii Czerwonej. Pod koniec wojny w ręce SS i żandarmerii wpadły dziesiątki tysięcy zbiegłych żołnierzy i cywilów włączonych do tzw. Volkssturmu, których w myśl maksymy Hitlera rozstrzeliwano lub wieszano na miejscu. W Armii Czerwonej nie tylko natychmiast rozstrzeliwano dezerterów, ale także uważano sowieckich jeńców wojennych przebywających w obozach niemieckich za podejrzanych o dezercję, gdyż dali się wziąć do niewoli zamiast umrzeć.