Siatkówka plażowa to sport, który wywodzi się z klasycznej siatkówki sześcioosobowej. Od momentu powstania zdobyła wielu fanów na całym świecie, co przyczyniło się do jej włączenia do programu Letnich Igrzysk Olimpijskich.

Pierwsze wzmianki o siatkówce plażowej pochodzą z czasów po I wojnie światowej, kiedy amerykańscy żołnierze spędzali wolny czas na plażach, grając pod wysoką siatką. Z czasem sport ten dotarł także do Europy, a pierwszym krajem, w którym się pojawił, była Francja. Najstarszy turniej STATE BEACH odbył się w 1954 roku w Santa Monica (USA). W 1986 roku FIVB założyła Światową Radę Siatkówki Plażowej. W 1992 roku siatkówka plażowa była sportem pokazowym na igrzyskach w Barcelonie, a rok później stała się dyscypliną olimpijską.

Większość zasad pochodzi z klasycznej siatkówki, ale istnieją pewne różnice. Najważniejsza z nich to skład drużyny, który liczy tylko dwóch zawodników grających boso (w chłodne dni w specjalnych skarpetach) na mniejszym piaszczystym boisku (8×16 zamiast 9×18). Nie ma linii środkowej, a boisko jest wyznaczone taśmami. Gra się także nieco inną piłką. W turniejach światowej klasy używa się głównie piłek typu mikasa.

Więcej informacji: cs.m.wikipedia.org