Realizm – wieloznaczny termin literaturoznawczy, oznaczający:

1. (w sensie szerokim) tendencję charakteryzującą się dążeniem do maksymalnego zliżenia dzieła literackiego do rzeczywistości i jej jak najlepszego, zgodnego z prawdą odwzorowania (mimesis) oraz obiektywnego przedstawienia świata rzeczywistego w utworze literackim,

2. (w sensie węższym) kierunek literacki, ukształtowany we Francji w połowie XIX wieku i dominujący w ówczesnej literaturze europejskiej aż do pojawienia się symbolizmu.

Realizm w tym znaczeniu rozumiany jest jako próba ścisłego odwzorowania i obiektywnej prezentacji rzeczywistości w literaturze. Jego korzenie sięgają starożytności i estetycznych teorii Arystotelesa. Na jego ukształtowanie wpłynęło pojawienie się gatunku powieściowego w XVIII wieku oraz emancypacja mieszczaństwa i wzrost roli tej warstwy jako odbiorcy literackiego, a wyeksponowała go XIX-wieczna krytyka literacka, uznająca naśladowanie rzeczywistości za optymalną metodę twórczą.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org