Jaki wzór chemiczny ma tzw. ciężka woda?

Ciężka woda, HDO lub D2O – wieloznaczny termin fizyczny i chemiczny:

- Zazwyczaj oznacza to związek chemiczny D2O, czyli tlenek deuteru – wodę, w której atomy wodoru to izotop 2H znany jako deuter (D).

- Nazwa ta w sensie szerszym dotyczy także związku, w którym jedynie jeden atom protu zastąpiony jest deuterem (HDO).

- Jest to też typ substancji chemicznej – woda, w której znaczącą część atomów wodoru stanowi deuter.

W „normalnej” wodzie występuje naturalnie ok. 115 ppm wody ciężkiej. Można ją pozyskiwać na różne sposoby.

Ciężką wodę również określa się wzorem 2H2O, choć częściej stosuje się D2O.

Harold Clayton Urey (USA), opublikował w 1931 technikę umożliwiającą oddzielenie tlenku deuteru od tlenku „zwykłego” wodoru, polegającą na wieloetapowym odwirowywaniu wody.

Inną metodą oddzielenia „ciężkiej wody” jest powolna elektroliza. Wykorzystuje się tu fakt, że deuter ulega jej wolniej niż „zwykły” wodór (prot). Podczas tego procesu wodór i tlen uchodzą z elektrod, natomiast tlenek deuteru pozostaje w naczyniu. Z elektrolizy 100 000 litrów wody uzyskuje się około 1 litra ciężkiej wody, przez co jest kosztowna.