Jakiego smaku nie czują koty?

Dotychczas uważano, że zmysł smaku wyewoluował po to, aby umożliwić zwierzętom podejmowanie decyzji, czy potencjalny posiłek stanowi źródło wartości odżywczych, czy wręcz przeciwnie – jest bezwartościowy, a nawet szkodliwy. Dzięki smakowaniu jedzenia, zwierzę mogło ocenić, czy coś nadaje się do spożycia, czy też jest trujące i należy tego czegoś unikać. Hipoteza ta okazała się prawdziwa w przypadku receptorów smaku słodkiego, które pozwalają na wykrywanie obecności cukrów – ważnego źródła energii. Wiele zwierząt mięsożernych, na przykład koty, lwy morskie i hieny cętkowane, utraciło zdolność do odczuwania smaku słodkiego. Dlaczego? Bo przy ich sposobie odżywania się wykrywanie cukrów nie stanowiło niezbędnego elementu przetrwania. Słodycz nie miała dla nich kompletnie żadnego znaczenia.