Imperium Rzymskie (łac. Imperium Rōmānum) było okresem post-rzymskiej republiki starożytnej cywilizacji rzymskiej, charakteryzującej się rządem kierowanym przez cesarzy i duże gospodarstwa terytorialne wokół Morza Śródziemnego w Europie, Afryce i Azji. Miasto Rzym było największym miastem na świecie. 100 pne - c. 400 ne, z Konstantynopolem (Nowym Rzymem), który stał się największym około 500 AD, a ludność Imperium wzrosła do około 50 do 90 milionów mieszkańców (około 20% ludności świata w tym czasie). 500-letnia republika, która ją poprzedziła, została poważnie zdestabilizowana w serii wojen domowych i konfliktów politycznych, podczas których Juliusz Cezar został mianowany wieczystym dyktatorem, a następnie zamordowany w 44 pne. Kontynuowano wojny domowe i egzekucje, których kulminacją było zwycięstwo Oktawiana, adoptowanego syna Cezara, nad Markiem Antoniuszem i Kleopatrą w bitwie pod Actium w 31 rpne i aneksji Egiptu. Władza Oktawiana była wówczas nie do pokonania iw 27 roku pne rzymski Senat oficjalnie nadał mu władzę nadrzędną i nowy tytuł Augusta, skutecznie oznaczając koniec Republiki Rzymskiej. Cesarski okres Rzymu trwał około 1500 lat w porównaniu do 500 lat ery republikańskiej.

Więcej informacji: en.wikipedia.org