Karol I Dobry to hrabia Flandrii, błogosławiony Kościoła katolickiego. Ojciec Karola został zamordowany w 1086 r. Po tym wydarzeniu, Karol wraz z matką, uciekli z Danii i udali się do Flandrii. Następne lata Karol spędził na dworze swojego dziadka Roberta I i wuja Roberta II.

W 1111 r. zmarł Robert II i nowym hrabią został jego syn, a cioteczny brat Karola, Baldwin VII Hapkin. Karol, wiele lat odeń starszy, stał się jednym z jego najbliższych doradców.

Baldwin nie posiadający własnych dzieci wyznaczył Karola jako swojego następcę. W 1119 r. zmarł z ran odniesionych w bitwie. Karol został hrabią i rządził swoim hrabstwem w sposób pokojowy. Zyskał szacunek i popularność dzięki swojej uprzejmości i szczodrości względem ubogich. Podczas klęski głodu w latach 1126-1127 osobiście nadzorował dystrybucję chleba. Przeciwdziałał również ukrywaniu zboża i sprzedawaniu go później po zawyżonych cenach. Te działania spowodowały, że ludzie zamieszani w ten proceder zdecydowali się zamordować Karola, co nastąpiło 2 marca 1127 r. w kościele św. Donatiana w Brugii.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org