Pablo Picasso (1881 – 1973) był wybitnym hiszpańskim malarzem, grafikiem, rzeźbiarzem oraz ceramikiem, uznawanym za artystę jednego z najważniejszych w XX wieku. Był twórcą nurtu w malarstwie, który nazwano kubizmem.

Pablo Ruiz Picasso urodził się w Maladze w roku 1881. Jego ojciec był rysownikiem i to on dawał mu pierwsze warsztaty i odkrył w nim talent. W wieku lat czternastu Pablo wstąpił do Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda. Wkrótce również znalazł się w Paryżu zostając członkiem francuskieh bohemy artystycznej. Przebywał następnie we Włoszech podczas działań wojennych I wojny, natomiast lata trzydzieste m.in. spędził w Hiszpanii. Pierwszą połowę lat czterdziestych Picasso przeżył w Paryżu, by zostając komunistą tamże dożyć swych lat, pod Cannes, na południu Francji.

Był twórcą takich niezapomnianych dzieł jak na przykład jego „Longchamp”, czyli ekspresja form w połączeniu z jaskrawą kolorystyką. Następny był okres błękitny Picassa, w którym błękit miał za zadanie oddawać uczucie współczucia, smutku czy wzruszenia.

Później przyszedł czas na jego okres różowy i choćby obraz „Rodzina arlekina”. Czas ten jednak również przeminął dla nowego – Picasso przeżywał świat niejako na nowo, a w związku z tym jego okres prekubistyczny, stąd dzieła takie jak „Portret Kahnweilera”, „Arlekin” z roku 1915. Nie był to bynajmniej koniec ewolucji.

Więcej informacji: zyciorysy.info