Ferdinand Marcos (1917 - 1989) – filipiński polityk i prezydent, a w praktyce dyktator tego kraju w latach 1965-1986. Był mężem Imeldy Marcos. Przeciwko dyktatorskim rządom od przełomu lat 60. i 70. walkę prowadziła partyzantka muzułmańska z Narodowego Frontu Wyzwolenia Moro oraz lewicowa skupiona w Nowej Armii Ludowej. Równocześnie przeciwko jego dyktaturze występowała opozycja liberalna z Benigno Aquino na czele, którego Marcos kazał uwięzić.

Starając się umocnić swą pozycję Marcos zarządził przeprowadzenie wyborów prezydenckich. Do walki z nim stanęła wdowa po zastrzelonym Aquino - Corazon Aquino. Przeprowadzone w 1986 roku wybory, którym towarzyszyły liczne nadużycia i fałszerstwa, przyniosły Marcosowi kolejne zwycięstwo. Opozycja nie uznała jednak tych wyborów. W tej sytuacji Marcos postanowił siłą rozprawić się z przeciwnikami. Na jego polecenie dokonano wśród opozycyjnych polityków wielu aresztowań. Spowodowało to zamieszki w całym kraju.

Marcos stanął w obliczu klęski. Został pozbawiony poparcia armii, która odwraca się od niego, kiedy widzi 2 miliony Filipińczyków zebranych na potężnym nabożeństwie różańcowym. Prezydent Marcos próbuje w tej sytuacji ogłosić stan wyjątkowy w kontrolowanym przez rząd kanale telewizji, ale jest to już jego łabędzi śpiew: w trakcie przemówienia rebelianci przejmują stację, a następnego dnia (25 lutego 1986 roku) Corazon Aquino zostaje zaprzysiężona na prezydenta Filipin.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org