Hồ Chí Minh (chữ nôm 胡志明; wym. [hô̤ tɕǐmɪŋ] i, właśc. Nguyễn Sinh Cung, również Nguyễn Tất Thành i Nguyễn Ái Quốc (ur. 19 maja 1890 w prowincji Nghệ An, zm. 2 września 1969 w Hanoi) – wietnamski polityk komunistyczny, założyciel i przywódca polityczny Komunistycznej Partii Indochin, premier (1954) i prezydent (1945–1969) Demokratycznej Republiki Wietnamu. Hồ Chí Minh urodził się jako Nguyễn Sinh Cung prawdopodobnie w roku 1890 w prowincji Nghệ An, w rodzinie konfucjańskiego uczonego Nguyễn Sinh Sắca. Początkowo otrzymał imię Sinh Cung, które, gdy miał 10 lat, zmieniono mu zgodnie z miejscowym obyczajem na Tất Thành. Po ukończeniu szkoły otrzymał uprawnienia nauczycielskie pozwalające mu pójść śladami ojca. Jednak powiązania jego rodziny z ruchem Đông Kinh Nghĩa Thục sprawiły, że Hồ Chí Minh wcześnie zetknął się z działaczami narodowowyzwoleńczymi, co skierowało go w innym kierunku. W 1911 r. zamustrował na statek jako Văn Ba, pomocnik kucharza i wyruszył w podróż do Francji, a potem do Stanów Zjednoczonych i Anglii. Trzy lata spędził na morzu zwiedzając cały świat. W 1913 r. przybył do Stanów Zjednoczonych. Po roku popłynął do Londynu, gdzie pracował jako pomocnik kucharza. Prawdopodobnie wrócił wtedy do nazwiska Nguyễn Tất Thành. Uczył się angielskiego i poznawał poglądy socjalistów, irlandzkich separatystów i różnego pochodzenia nacjonalistów.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org