Kto jako pierwszy Europejczyk odkrył, że odciski palców są unikalne dla każdej osoby?

Ojcem daktyloskopii można nazwać szkockiego naukowca i chirurga, Henry'ego Faulds. Już w roku 1880 napisał, że odciski mogą być doskonałym sposobem identyfikacji, ponieważ każdy z nas (nawet identyczni bliźniacy jednojajowi) ma je inne. Co więcej - nie zmieniają się one przez całe nasze życie. Człowiekiem, który w największym stopniu przyczynił się do rozwoju daktyloskopii, był brytyjski psycholog i filozof - amator Sir Francis Galton. Potwierdził badaniami, że odciski palców są niepowtarzalną cechą indywidualną każdego człowieka, również jego zasługą było opracowanie pierwszego, pełnego systemu klasyfikacji linii papilarnych. Zasady daktyloskopii zamieścił w wydanej roku 1892 książce Fingeprints - pierwszej pełnej monografii daktyloskopii.

Po raz pierwszy odcisk palca wykorzystał w roku 1892 policjant argentyński Juan Vucetich, który dzięki krwawemu śladowi palca zidentyfikował kobietę o imieniu Rojas, jako dzieciobójczynię, pomimo, że sobie również podcięła nożem gardło dla zmylenia organów ścigania.