Bestia ludzka (fr. La bête humaine) – jest to siedemnasty tom cyklu Rougon-Macquartowie Emila Zoli. Powieść została wydana w 1888, jej akcja rozgrywa się w latach 1868–1870. Bestia ludzka stanowi najpełniejszą realizację literackiej koncepcji wpływu dziedziczenia cech przodków na życie człowieka, którą Zola rozwijał na podstawie prac doktora Prospera Lucasa, a równocześnie typową realizację naturalistycznej metody dokumentacji przedstawianych w powieści społecznych środowisk. Powieść ta jest również wykładnią poglądów pisarza na kwestie postępu technologicznego i natury ludzkiej.

Więcej informacji: tezeusz.pl