Nana – powieść francuskiego pisarza, naturalisty, Émile’a Zoli, dziewiąty tom cyklu Rougon-Macquartowie, opublikowany w 1880, poświęcony losom Anny Coupeau zwanej Naną. Jedna z najbardziej znanych części cyklu, studium życia prostytutki, a zarazem obraz średnich i wyższych sfer Paryża czasów II Cesarstwa. Autor określił ją mianem poematu samczych pożądań.

Utwór rozpoczyna przedstawienie w Teatrze Variétés, w którym osiemnastoletnia Nana gra główną rolę Wenus. Chociaż jej umiejętności aktorskie są żadne, dziewczyna zdobywa sławę w całym mieście, gdyż w trzecim akcie wystąpiła całkowicie naga. Z prostytutki niskiej kategorii, występującej w spelunach najgorszych paryskich dzielnic, staje się rozchwytywaną kurtyzaną, której pożądają najwięksi panowie w mieście.

Nana staje się przyczyną kolejnych nieszczęść, upadków fortun i osobistych dramatów – jej kolejni kochankowie rujnują się dla niej i tracą wszystko. Filip Hugon trafia do więzienia za kradzież, jakiej dokonał dla Nany, jego młodszy brat przeżywa do niej swoją pierwszą miłość i popełnia samobójstwo odkrywszy jej charakter, bankier Steiner bankrutuje za sprawą spełniania kolejnych zachcianek Nany, to samo spotyka znanego hodowcę koni Vandeuvresa, hrabia Muffat traci rodzinę i reputację, zaś dziennikarz Fauchery najpierw ją porzuca i opisuje w miażdżącym artykule, by wrócić do niej i również stracić cały majątek.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org