Kosmiczny wyścig wielkich mocarstw zaczął się od sukcesów Związku Radzieckiego. Wystrzelony na orbitę Sputnik-1 nie tylko ustawił Rosjan w roli lidera globalnej rywalizacji, ale rozbudził oczekiwania co do dalszych sukcesów. Naturalnym następstwem rozwoju programu kosmicznego miały być misje załogowe, ale przed wysłaniem na orbitę pierwszych ludzi konieczne było sprawdzenie warunków lotu i ich wpływu na żywe organizmy.

W przypadku lotu orbitalnego ładunek musi osiągnąć pierwszą prędkość kosmiczną, dzięki której jest w stanie pokonać ziemską grawitację i zamiast spaść, zaczyna okrążać planetę, poruszając się po zamkniętej orbicie. Pierwszym żywym organizmem, któremu przeznaczono taką podróż, miał być pies.

3 listopada 1957 roku Łajkę wsadzono do ciasnej kapsuły Sputnika-2, a kapsułę umieszczono na szczycie rakiety R-7. Sputnik-2 z martwym pasażerem orbitował jeszcze długo, wykonując w sumie ponad 2500 okrążeń naszej planety. Śmierć Łajki nie poszła jednak na marne. Choć zdaniem części naukowców zebrane podczas misji dane nie usprawiedliwiały śmierci psa, to misja udowodniła, że żywy organizm wsparty systemem podtrzymywania życia może przetrwać podróż kosmiczną.

Więcej informacji: tech.wp.pl