Twórcą Antygony był Sofokles.

Towarzyszyła oślepionemu ojcu – Edypowi – w czasie jego wygnania z Teb, gdy wiódł życie tułacza i żebrał przy drogach. Dotarli do Kolonos w Attyce, gdzie Edyp zmarł. Wtedy Antygona wróciła do Teb, do siostry Ismeny. Wbrew zakazowi króla Teb, Kreona, następcy Edypa, Antygona pochowała swego brata Polinejkesa (uznanego za zdrajcę ojczyzny), który zginął w bratobójczym pojedynku (z Eteoklesem, który też poniósł śmierć, lecz został pochowany przez Kreona) w czasie wyprawy siedmiu przeciw Tebom. Skazana za to na śmierć przez Kreona miała zostać zamknięta żywcem w grocie skalnej poprzez przykrycie jaskini kamienną płytą. Odebrała sobie życie, wieszając się na muślinowej chuście, nim nadeszła wiadomość o ułaskawieniu. Widząc, że Antygona umarła jej narzeczony Hajmon, syn Kreona przebił się mieczem. Jego śladem poszła także jego matka Eurydyka, żona Kreona.

Więcej informacji: pl.m.wikipedia.org