Obecnie liczebność słoni afrykańskich wynosi zaledwie od 200 do 400 tysięcy osobników. Jeszcze 100 lat temu było ich od 3 do 5 milionów. W ciągu niecałego wieku słonie utraciły aż 93 proc. swojego terytorium, na którym występowały. Wszystkie trzy gatunki słonia (afrykański, afrykański leśny i indyjski) są zagrożone wyginięciem.

Mimo wprowadzonego w 1989 r. zakazu handlu kością słoniową popyt na wyroby z niej wykonane jest wciąż bardzo duży, zwłaszcza w Chinach, Wietnamie i Tajlandii. Handel ten rośnie od 2006 roku, z niechlubnym "rekordem" w 2011 roku, kiedy to skonfiskowano łącznie prawie 300 ton kości słoniowej.

Słoń afrykański jest większy od słonia indyjskiego. Dorosły samiec waży do 6 ton i mierzy ponad 4 metry. Samce słonia indyjskiego są co najmniej o 2 tony lżejsze i o metr niższe.

Słoń afrykański ma znacznie większe uszy (do 1,5 metra długości), które służą mu do termoregulacji. Słonie indyjskie nie potrzebują takich "wachlarzy"; chronią się przed słońcem w zacienionych lasach.

Słoń afrykański ma znacznie większe ciosy od indyjskiego kuzyna. Dochodzą nawet do 3 metrów, podczas gdy ciosy u samców słoni indyjskich mają przeciętnie 1,5 metra (samice słoni indyjskich przeważnie w ogóle nie mają ciosów). Co ciekawe, afrykańskie słonie leśne mają jeszcze mniejsze ciosy - do 1,2 metra.

Więcej informacji: archiwum.radiozet.pl