Islam zabrania picia alkoholu, ale w praktyce i w szczegółach wygląda to różnie. Krótka analiza porównawcza. Zarówno Koran jak i luźne ustne powiedzonka przypisywane przez tradycję Mahometowi tzw. hadisy, wyraźnie zabraniają picia alkoholu i to w sposób, który jest powszechnie interpretowany jako nakaz bezwzględnej abstynencji od alkoholu, a przez gorliwców także od narkotyków, tytoniu i innych używek. Ogół stroni od alkoholu, ale odbija sobie kawą, papierosami i fajką wodną, albo – jak w Jemenie – żuciem khatu.

Nie zawsze tak było. Historycy są niemal zgodni, że alkohol najogólniej pochodzi z Bliskiego Wschodu, wskazując czasem na dzisiejszą Gruzję, jako na ojczyznę winorośli (przy czym białe wino uchodzi za genetycznie starsze niż czerwone), ale także zauważając np. powszechne pijaństwo piwa w starożytnym Egipcie lub wśród biblijnych Filystynów zwanych przez Egipcjan ‘ludami morza’. Nawet samo słowo alkohol pochodzi przecież od arabskiego al-kuhl, gdzie oznacza proszek, a dokładnie sproszkowane sole antymonu, którymi po zmieszaniu z destylowanym etanolem (więc jednak!) powlekano jako czernidłem obwódkę oczu, także u dzieci, co nie tylko przydawało urody, ale przede wszystkim dezynfekowało i przynajmniej częściowo chroniło przez powszechną dawniej jaglicą (notabene zwaną egipskim zapaleniem oczu).

Więcej informacji: bliskiwschod.pl