Claymore - nazwa odnosząca się do dwóch typów szkockiej broni białej: miecz dwuręcznego oraz pałasza o rozbudowanej, koszowej osłonie rękojeści.

Dwuręczny miecz znany jako claymore to tradycyjna broń szkockich górali używana w okresie od XV do XVII wieku. Ostatnią bitwą, podczas której prawdopodobnie zostały wykorzystane dwuręczne claymore'y, była bitwa o Killiecrankie w 1689 r. podczas powstania jakobitów.

Charakteryzuje się długą głownią prostą o przekroju trójkątnym lub soczewkowatym jednostajnie zwężającym się ku szczytowi. Jelec o ramionach skośnych, pochylających się ku głowni i wymodelowanych trójbocznie, zakończonych ażurowymi rozetkami oraz wąsami ujmującymi część zastawy. Uchwyt rękojeści kolisty z głowicą o rysunku koła. Miecze te zdobiono rzadko, służyły wyłącznie do walki.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org