Która z tych tkanin jest bardzo podobna w dotyku do jedwabiu?

Satyna to tkanina z rodzaju atłasu często mylona z jedwabiem. Jej prawa strona posiada splot satynowy błyszczący, zaś lewa jest satynowa matowa. Błyszcząca, delikatna i bardzo zwiewna satyna wygląda elegancko i dopasowuje się do sylwetki podczas noszenia. W upalne dni daje uczucie przyjemnego chłodu. Materiał satynowy występuje w kilku rodzajach, wielu kolorach i wzorach oraz grubościach. Satyna jest materiałem wysokiej jakości jednak wytworzona z nitek multifilamentowych rodzaju sztucznego.

Jedwab natomiast jest włóknem naturalnym pozyskanym z kokonu jedwabnika mrowowego lub jedwabnika dębowego uzyskiwanego z przędzy tego włókna. Tak jak satyna, jedwab jest połyskliwy, gładki, śliski, podatny, lekki, miękki, miły w dotyku i cienki. Dlatego też z jedwabiu wytwarza się najwięcej odzieży, bielizny czy pościeli najwyższej jakości i zalicza się go do materiałów, które nie mają sobie równych, są bardzo wytrzymałe i trudne do rozerwania. Koszty wyprodukowania naturalnego jedwabiu są zatem dużo wyższe niż satyny, ponieważ pozyskuje się go z kokonów jedwabników.

Podsumowując opisy obydwóch materiałów posiadają one zalety i wady. Wspólnymi cechami jest ich wygląd zewnętrzny, czyli lśniący, połyskujący, zwiewny, elegancki i cienki. W dotyku są podobne bo delikatne, miłe i miękkie, a struktura materiału choć cienka to mocna i wytrzymała.