Zburzenie Kalisza (1914) było tragicznym wydarzeniem z początku I wojny światowej, które doprowadziło do niemal całkowitego zniszczenia miasta. Kalisz, jedno z najstarszych miast w Polsce, został zaatakowany przez wojska niemieckie w sierpniu 1914 roku. Niemcy wkroczyli do miasta bez większego oporu, ale szybko doszło do nieporozumienia – żołnierze błędnie uznali, że zostali zaatakowani przez polskich cywilów. W rzeczywistości był to przypadkowy ostrzał, który Niemcy zinterpretowali jako wrogi akt.

W odwecie niemieckie wojsko rozpoczęło niszczenie miasta. Żołnierze podpalali budynki, a artyleria ostrzeliwała kolejne obszary Kalisza. Pożary trwały kilka dni, zamieniając miasto w ruiny. Zniszczeniu uległo około 95% zabudowy, w tym domy mieszkalne, kościoły i zabytkowe budynki. Wielu mieszkańców zostało zabitych, a pozostali musieli uciekać. Niemcy wprowadzili terror, dokonując egzekucji i aresztowań.

Przed wojną Kalisz był pięknym, tętniącym życiem miastem. Po tych wydarzeniach stał się symbolem wojennego okrucieństwa. Odbudowa miasta zajęła wiele lat, a wspomnienie zburzenia do dziś żyje w pamięci mieszkańców. Zniszczenie Kalisza było jednym z najtragiczniejszych epizodów I wojny światowej w Polsce.

Więcej informacji: pl.m.wikipedia.org