Więzienie Spandau – więzienie w berlińskiej dzielnicy Spandau wybudowane w 1876, wyburzone w 1987 roku. Po zakończeniu II wojny światowej osadzeni zostali tam nazistowscy zbrodniarze wojenni skazani na kary pozbawienia wolności. Więzienie było ulokowane w dzielnicy, która znajdowała się pod brytyjskim protektoratem, jednak wartę sprawowali w cyklach miesięcznych również żołnierze sowieccy, amerykańscy i francuscy, a flaga wywieszona na gmachu każdorazowo informowała o tym, kto pełni obecnie służbę. Do więzienia Spandau trafiło ostatecznie siedmiu więźniów, których przywieziono 18 lipca 1947 po wydaniu wyroków przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze. W 1987 roku samobójstwo popełnił Rudolf Heß, ostatni odbywający tam karę osadzony. Niedługo potem podjęto decyzję o wyburzeniu więzienia, aby nie stało się celem pielgrzymek neonazistów.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org