Gwiazdozbiór Oriona leży w obszarze równika niebieskiego. Jako że równik dzieli sferę niebieską na część północną i południową, gwiazdy tej konstelacji położone są na obu. Na polskim niebie Oriona możemy najlepiej obserwować od miesiąca października do końca lutego. Następnie konstelacja niknie na zachodzie.

Orion to 26. pod względem wielkości konstelacja na nocnym niebie. Jest na tyle jasny, że nawet gołym okiem można dostrzec w nim około 120 gwiazd, a także mgławice. W Polsce gwiazdozbiór jest widoczny jesienią, zimą i wiosną. Znajdziemy go na niebie mniej więcej od października do maja. W lecie nie jest widoczny, ponieważ "wschodzi" w dzień.

Orion to gwiazdozbiór bardzo charakterystyczny, a przez to dosyć łatwy do znalezienia. Jest doskonałym punktem odniesienia do szukania Plejad. Tuż przy nim znajdziemy też gwiazdozbiór Skorpiona oraz gwiazdozbiór Wielkiego Psa, z jego najjaśniejszą gwiazdą - Syriuszem. Syriusz jest zresztą najjaśniejszą gwiazdą na nocnym niebie i jedną z najbliższych gwiazd południowego nieba.

Gwiazdozbiory nieba północnego możemy odnaleźć na mapie nieba - dowiemy się nie tylko gdzie szukać Oriona, ale też będziemy mogli łatwiej znaleźć gwiazdozbiór Lutni, gwiazdozbiór Smoka czy gwiazdozbiór Woźnicy. Orion posiada charakterystyczny kształt - gdyby połączyć kropki liniami, rzeczywiście powstanie coś na kształt łowcy z łukiem i maczugą, albo z mieczem i tarczą.

Więcej informacji: www.national-geographic.pl