Który materiał był używany w starożytnym Egipcie jako nośnik tekstu?

Papirus – materiał pisarski otrzymywany z tzw. trzciny papirusowej, czyli cibory papirusowej, rosnącej na bagnistych terenach strefy podzwrotnikowej. Długość jej łodyg dochodzi do 3 metrów. Roślina ta niegdyś powszechnie występowała w delcie Nilu, obecnie rzadko spotykana.

Papirus znany był w starożytnym Egipcie już od III tysiąclecia p.n.e.. Jeden z hieroglifów przedstawia zwój papirusowy, co może świadczyć, że użycie papirusu jako materiału pisarskiego jest tak dawne, jak pismo hieroglificzne. Najstarsze zachowane zabytki piśmiennictwa na papirusie pochodzą z ok. 2600 p.n.e., przede wszystkim odnaleziony w 2013 w Wadi-el-Garf dziennik Merera. Prawdopodobnie już wtedy papirus był powszechnie używany jako nośnik tekstu.