Który organ ciała odpowiada za zmysł dotyku?

Zmysł dotyku pozwala nam odnaleźć się w otoczeniu. Czujemy lekki dotyk, silny ucisk, ból, ciepło i zimno, drgania, a za pomocą czucia głębokiego odbieramy ruchy własnego ciała. Dzięki temu ostatniemu wiemy na przykład, czy mięsień jest rozluźniony, czy napięty. Nie patrząc, wiemy też, w jakim położeniu znajdują się ramiona, nogi, całe ciało. Z zamkniętymi oczami możemy dotknąć do nosa po kolei czubkami wszystkich palców.

Wrażenia dotykowe odczuwamy dzięki tzw. ciałkom krańcowym nerwów czuciowych, rozmieszczonym głębiej lub płycej w skórze. Rozróżnia się ciałka opuszkowate, blaszkowate, dotykowe, nerwowe płciowe i łąkotki dotykowe. Odbierają one takie wrażenia, jak dotyk, ból (i podobne: kłucie, pieczenie, swędzenie), ciepło i zimno.

Receptory czuciowe mają zdolność adaptacji, tzn. "przyzwyczajają się" do działania bodźca. Do receptorów szybko się adaptujących należą np. te wrażliwe na dotyk i ucisk. Długie oddziaływanie bodźca powoduje, że jest on coraz słabiej odczuwany. Do wolno adaptujących się receptorów należą niektóre termoreceptory. Co ciekawe, receptory bólowe nie adaptują się. Nie mogą - bo bodźce bólowe mają za zadanie informowanie np. o chorobie.