Charakterystyczny dla pliszki siwej jest bardzo długi, czarny ogon. Ogólna kolorystyka upierzenia to szary, biały i czarny. Samiec jest ubarwiony bardziej kontrastowo, wiosną ma wierzch głowy, podgardle i pierś czarne, a czoło i boki głowy białe. W szacie spoczynkowej kolor czarny ma domieszkę szarego. Ptaki młode są szarobrązowe, pozbawione czarnych i białych plam, na piersi mają ciemnobrunatną pręgę.

Środowisko życia pliszki siwej od dawna wiąże się z człowiekiem. Są nim ugory, pastwiska, łąki, plaże, poręby oraz szosy i zabudowania. Ptak ten bardzo ceni sobie również bliskość wody.

Pliszka siwa występuje w prawie całej Eurazji bez Indochin i Płw. Arabskiego, lokalnie w północno -zachodniej i wschodniej Afryce. Populacje z południowej części areału lęgowego są osiadłe, te z północnej - wędrowne. Zimowiska znajdują się w południowej i wschodniej Afryce oraz południowej Azji. W Polsce jest to liczny ptak lęgowy całego kraju.

Więcej informacji: www.ekologia.pl