Francina „Fanny” Elsje Blankers-Koen, w późniejszym okresie kariery zwana „Latającą gospodynią domową” (1918 - 2004) – lekkoatletka holenderska, mistrzyni i multimedalistka olimpijska, mistrzyni i multimedalistka Mistrzostw Europy.

Blankers-Koen lekkoatletykę zaczęła trenować w wieku 16 lat. Jej trener Jan Blankers (trójskoczek, olimpijczyk z 1928, później mąż zawodniczki) szybko odkrył że ma olbrzymi talent. Była bardzo wszechstronna, odnosiła sukcesy w różnych konkurencjach, od biegu na 80 m przez płotki na pchnięciu kulą kończąc. Jednak jej specjalnością były biegi krótkie i płotkarskie oraz skoki, była także doskonałą wieloboistką. Trzykrotnie startowała na Igrzyskach Olimpijskich, po raz pierwszy w Berlinie w 1936, mając 18 lat. Zajęła wtedy 4. miejsce w biegu na 100 metrów, była piąta w konkursie skoku wzwyż, oraz piąta w sztafecie 4 × 100 metrów. Później wystartowała w Londynie w 1948 i Helsinkach w 1952. Największą sławę przyniosły jej te w Wielkiej Brytanii. Podczas tych igrzysk zdobyła 4 złote medale, w tym 3 w konkurencjach indywidualnych. Zwyciężyła w biegach na 100, 200 m oraz na 80 m przez płotki, a także w sztafecie 4 × 100 m. Jest najstarszą uczestniczką igrzysk, która zdobywała złoty medal w biegu na 100 i na 200 m – w Londynie miała 30 lat i 2 miesiące. Ponadto zdobyła też 8 medali mistrzostw Europy, w tym 5 złotych. Ustanowiła też 12 rekordów świata. Była laureatką wielu plebiscytów na najlepszych sportowców.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org