Mimo że węże morskie znane są od dawna, wiele aspektów z ich życia wciąż pozostaje dla nas zagadką. Niedawno zachowanie jednego z tych gadów – wiosłonoga żmijowatego (Laticauda colubrina) było przedmiotem badań dr Johana Elmberga oraz dr Arne Redsted Rasmussena. Naukowcy obserwowali prawie 100 tych zwierząt utrzymywanych w kilku europejskich oceanariach oraz jedną z dzikich populacji żyjących w pobliżu Wysp Salomona. Okazało się, że gady te mają ogony do złudzenia przypominające zarówno wielkością, kształtem jak i kolorystyką ich głowy.

Chociaż węże morskie są jadowite, poluje na nie wiele zwierząt, m in. rekiny, duże gatunki ryb kostnoszkieletowych a także niektóre ptaki. Z kolei same węże morskie polują na niewielkie ryby, które najczęściej wyszukują w zakamarkach raf koralowych. Taka taktyka łowiecka sprawia, że wąż zajęty polowaniem nie jest w stanie obserwować otoczenia, a z zakamarków koralowców najczęściej wystaje tylko jego ogon. Wiele drapieżników wie, że węże te są jadowite dlatego polują tak by szybko unieszkodliwić gada. Okazuje się jednak, że drapieżniki często rezygnują z ataku, o ile są przekonane że czujny gad je obserwuje.

Więcej informacji: www.ekologia.pl