Emilio Giuseppe „Nino” Farina (ur. 30 października 1906 w Turynie, zm. 30 czerwca 1966 w Aiguebelle) – włoski kierowca wyścigowy, pierwszy w historii mistrz świata Formuły 1. Farina przeszedł do historii Formuły 1 jako zwycięzca inauguracyjnego sezonu mistrzostw świata w 1950 roku. Pierwsze zwycięstwo w Grand Prix odniósł w 1950 roku. Dalsze dwa pierwsze miejsca w pozostałych sześciu wyścigach sezonu przyniosły mu tytuł mistrzowski. Ostatni raz wygrał w 1953 roku. Farina rozpoczął sezon 1954 od drugiego miejsca w GP Argenytny, ale podczas wyścigu Mille Miglia złamał rękę. Potem doznał poparzeń w trakcie wyścigu samochodów sportowych na Monza. Musiał zrobić sobie wolne. Powrócił na tor dopiero w 1955 roku, jednak nie na długo. Nie był w stanie znieść bólu podczas jazdy i dlatego musiał aplikować sobie morfinę. Wreszcie zdecydował się odejść z Formuły 1 w połowie sezonu. W 1966 r. jadąc swym prywatnym Fordem Cortina-Lotus na wyścig o GP Francji wpadł w poślizg i uderzył w słup telegraficzny. Farina, który wychodził cało z najbardziej nieprawdopodobnych sytuacji na wyścigowych torach, zginął w wypadku samochodowym w drodze na Grand Prix Francji.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org