Około 60 roku n.e. królowa Boudicca z plemienia Icenów wznieciła powstanie celtyckie przeciw komu?

Boudika (jej imię oznacza Zwycięstwo) – królowa Icenów zamieszkujących wschodnią Brytanię. Wykorzystując nieobecność rzymskiego namiestnika Brytanii, Swetoniusza Paulinusa, który w tym czasie oblegał twierdzę druidów Mona na wyspie Anglesey, przy północnym wybrzeżu Walii, około 60 roku n.e. wznieciła powstanie przeciw Rzymianom, odpowiadając w ten sposób na falę terroru i poniżeń, jaka stała się udziałem Icenów po śmierci jej męża Prasutagusa.

Według Tacyta Boudika i jej córki po bitwie popełniły samobójstwo za pomocą trucizny, natomiast piszący później Kasjusz Dion podaje, że po bitwie próbowały one zebrać rozbitą armię powstańców i padły ofiarą epidemii. Samobójstwo popełnił też dowódca II Legionu. Swetoniusz Paulinus dokonał potem pacyfikacji Icenów i innych Brytów popierających powstanie, a następnie został odwołany przez cesarza Nerona z Brytanii (przyczyną było zarówno okrucieństwo Swetoniusza Paulinusa, jak i zazdrość Nerona o jego sukcesy).