Borowik szlachetny (Boletus edulis) -Kapelusz typowo brązowy (zdarzają się egzemplarze jasnobrązowe i ciemnobrązowe), z wiekiem przeważnie ciemnieje do ciemnobrązowego, czerwonobrązowego, brzeg kapelusza może być jaśniejszy, podobnie owocniki przykryte ściółką mogą być bardzo jasne; (60) 80 - 200 (250) mm średnicy, najpierw półkulisty, potem wypukły, u starych egzemplarzy poduszkowato rozpostarty; powierzchnia gładka lub pomarszczona ale nie zamszowa; u młodych owocników i przy wilgotnej pogodzie nieco lepka.

Trzon białawy do jasnobrązowego, dolna część jaśniejsza, w górnej części trzonu widoczna jest mniej lub bardziej wyraźna, biaława lub jasnobrązowa, stosunkowo drobna siateczka, w dół trzonu jej oczka się silnie wydłużają i powiększają; 40 – 200 x 20 – 60 (100) mm, mniej lub bardziej maczugowato rozszerzony u podstawy.

Miąższ biały, długo zwarty, u starszych egzemplarzy nieco gąbczasty; pod skórką zabarwiony na brązowo (czerwonobrązowawo); na przekroju niezmienny; zapach słaby, przyjemny; smak łagodny, przyjemny (orzechowy); zapach suszu charakterystyczny, intensywny, przyjemny.

Występuje pospolity. Owocniki wyrastają od lata do jesieni, pojedynczo lub w grupach, w lasach iglastych i liściastych, na glebach różnego typu, unika gleb wapiennych, gdzie częste są "kolorowe borowiki". Jest dopuszczony do obrotu handlowego na terenie Polski.

Więcej informacji: grzyby.pl