W Biblii Nowego Testamentu Króla Jakuba wszystkie książki z wyjątkiem trzech kończą się słowem.

Nowy Testament – druga, po Starym Testamencie, część Biblii chrześcijańskiej; zbiór dwudziestu siedmiu ksiąg, napisanych przez piętnastu lub szesnastu autorów między rokiem 50 a 120 po Chrystusie w formie koine języka starogreckiego. Są one skierowane do osób indywidualnych lub wspólnot chrześcijańskich. Do czasów współczesnych przekazany w postaci odpisów i kopii, z których najstarsze manuskrypty pochodzą z II wieku, a pełny odpis z IV wieku.

Nowy Testament jest uważany za jeden z fundamentalnych tekstów dla zrozumienia ludzkiej historii. Kształtował postawy i zachowania chrześcijan przez dwa tysiące lat. Pozostaje głównym źródłem chrześcijańskiej doktryny i etyki. Od XVIII wieku jest przedmiotem badań uczonych, którzy często podchodzą do niego krytycznie. Rezultaty tych badań są niekiedy bardzo złożone.

eśli spojrzymy na Biblię Nowego Króla Jakuba, stwierdzimy, że „amen” pojawia się na końcu większości ksiąg, ponieważ wynika z innego greckiego tekstu.