W której grze jest używany termin „gully”?

Fielding − w krykiecie określa wszelkie akcje związane ze zbieraniem przez graczy z pola piłek wybijanych przez batsmana (odbijającego). Mają one na celu zmniejszenie liczby runów zdobytych przez przeciwników oraz eliminowanie batsmanów. Fielderzy (lub fieldsmani) mogą dotykać piłki każdą częścią swojego ciała, jeśli jednak ugrzęźnie ona w ubraniu (np. w kapeluszu lub kieszeni), piłka staje się martwa i drużyna odbijająca otrzymuje pięć karnych punktów.

W drużynie krykietowej jest 11 graczy, z których jeden jest bowlerem a drugi wicket-keeperem, w związku z czym pozostałych 9 graczy może być rozstawionych na boisku w niemal dowolny sposób. O tym gdzie będą oni stali decyduje kapitan drużyny, który jest odpowiedzialny za strategię fieldingu.

Pozycje graczy mają swoje nazwy. Jest grupa podstawowych i często używanych pozycji, ale są i takie wykorzystywane bardzo rzadko. Jakkolwiek, nazwy te mają jedynie ułatwić komunikację między kapitanem a graczami oraz są ułatwieniem dla kibiców czy komentatorów. Pozycje nie są ustalone bezwzględnie i każda z nich ma swoje warianty.

Gracze na pozycji slips koncentrują się na łapaniu tak zwanych edges, czyli piłek, które batsman musnął kijem i te lecą na off side. W meczach testowych można zobaczyć od dwóch do (w ekstremalnych przypadkach) 9 graczy na tej pozycji, co określa się mianem kordonu slipów. Gully jest jakby przedłużeniem ewentualnego kordonu slipów. Gra niemal prostopadle do batsmana.