Tornado – gwałtownie wirująca kolumna powietrza będąca jednocześnie w kontakcie z powierzchnią ziemi i podstawą cumulonimbusa. Trąby powietrzne osiągają różne rozmiary. Zwykle przyjmują postać widzialnego leja kondensacyjnego węższym końcem dotykającego ziemi. Dolna część leja jest często otoczona chmurą odłamków i pyłu. Widoczna część zawirowania poniżej podstawy chmury burzowej stanowi ok. 10% całego procesu, który wówczas zachodzi.

Tornada zaobserwowano na każdym kontynencie oprócz Antarktydy, jednak najwięcej tornad rocznie notuje się w Stanach Zjednoczonych. Większość tornad ma siłę wiatru nie większą niż 180 km/h, szerokość leja do 75 metrów i pozostaje w kontakcie z ziemią na tyle długo, by przemierzyć po jej powierzchni kilka kilometrów. Niektóre osiągają prędkość do 480 km/h (Oklahoma tornado 1999), szerokość leja 2 km i przemierzają do 100 km. Największe tornado w historii miało ponad 4 km szerokości. Siłę tornad mierzy się w skali Fujity. Większość najbardziej niszczycielskich tornad formuje się w chmurach burzowych zwanych superkomórkami. W Polsce występują o wiele słabsze odpowiedniki, formujące się również w inny sposób.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org