Olimpiada szachowa – międzynarodowy drużynowy turniej szachowy organizowany przez Międzynarodową Federację Szachową (FIDE) w cyklu dwuletnim od 1927 roku. W turnieju uczestniczą reprezentacje narodowe, nominowane przez narodowe związki szachowe zrzeszone w FIDE.

Przedwojenne olimpiady to pasmo największych szachowych sukcesów Polaków w historii. Polska miała bardzo silną reprezentację, której trzon stanowili: Ksawery Tartakower, Paulin Frydman, Kazimierz Makarczyk i Teodor Regedziński. Dwukrotnie tę reprezentację wsparli: wielki Akiba Rubinstein i szachista z szerokiej światowej czołówki Dawid Przepiórka. W ostatnich trzech olimpiadach grał młody wówczas Mieczysław Najdorf.

W 1930 roku, w którym polska drużyna zajęła pierwsze miejsce, Rubinstein dokonał niezwykłego wyczynu: grając na pierwszej szachownicy we wszystkich rundach wygrał trzynaście partii, remisując w pozostałych czterech. Najlepsze indywidualne wyniki Polaków na olimpiadach 1927–1939 (kolejno: rok, szachownica, zawodnik, wynik procentowy):

Więcej informacji: pl.wikipedia.org