Sięgacz – ulica mająca jeden wyjazd, zakończona zwykle placem do zawracania, potocznie zwana ślepym zaułkiem lub ślepą ulicą.

Sięgacze stosuje się w celu wyeliminowania ruchu przelotowego w dzielnicach mieszkaniowych. Zwykle długość sięgacza nie powinna przekraczać 200 m, zaś cały przebieg ulicy powinien być widoczny z jej wjazdu. Ulica taka ma klasę ulicy dojazdowej, niekiedy wykonana jest w postaci ciągu pieszo-jezdnego. Stosuje się tzw. megasięgacze o większej długości i wyższej klasie.

Według urbanisty, Larrego R. Forda, z punktu widzenia planowania osad, sięgacz (cul-de-sac street) akcentuje prywatność, sprzyja izolacji pojedynczych rodzin i jest elementem rozłączającym i dezintegrującym życie osiedlowe, stanowiąc symbol negatywnych zjawisk suburbanizacyjnych. Ma charakter swoistego więzienia dla dzieci – bezpiecznego, ale ograniczającego kontakty, monotonnego i wykluczającego dzieci z zabawy w innych rejonach osiedla. Dla dzieci bawiących się na sięgaczach ukuto nawet pojęcie dzieci ślepych ulic (cul-de-sac kids).

Więcej informacji: pl.wikipedia.org