Nazwą Tarantella określa się wszystkie włoskie tańce ludowe występujące w regionach południowych, które w zależności od regionu przyjmują nazwy: Taranta, Tarantella neapolitańska, Tarantella kalabryjska czy Pizzica salentyńska i inne. Pierwsze zapiski mówiące o tańcu pochodzą z XVII wieku z Apulii i jak wynika z historycznych źródeł taniec rozprzestrzenił się na całe południowe Włochy za czasów Królestwa Obojga Sycylii.

Nazwa pochodzi od tarantuli, pająka licznie występującego we Włoszech a najbardziej licznie, jak pisano, w okolicach miasta Taranto. Literatura przytacza, że kiedy ludzie zaczynali wiosną i z początkiem lata pracować w polu, często wracali pokąsani przez pająka i przez stulecia wierzono, że jedynym sposobem na przeżycie, po ukąszeniu, jest żywe podskakiwanie w rytm muzyki a co za tym idzie wzmożone pocenie się i naturalne pozbycie się trucizny z organizmu. Badaniom poddawano również ukąszone osoby i ich zachowanie, określane mianem tarantyzmu, które przejawiało się drgawkami, psychozą, ogólnym pobudzeniem i priapizmem. Tarantyzm z czasem przybrał charakter dużego zjawiska społecznego które określano również zaburzeniem psychicznym, opętaniem lub psychozą czy tańcem bezwstydnym.

Więcej informacji: www.apuliatasteofitaly.com