Katarzyna Medycejska, wł. Caterina Maria Romola di Lorenzo de’ Medici (ur. 13 kwietnia 1519 we Florencji, zm. 5 stycznia 1589 w Blois) – księżna z rodu włoskich Medyceuszy. Żona delfina, a następnie króla Francji Henryka II z dynastii Walezjuszów.

28 października 1533 w Marsylii, w wieku 14 lat, została wydana za mąż za Henryka de Valois, księcia Orleanu. Był on młodszym z synów króla Francji Franciszka I (starszym był Franciszek III Bretoński, książę Bretanii i delfin francuski).

Małżeństwo zostało zaaranżowane przez jej krewnego i głównego opiekuna – papieża Klemensa VII. Klemens dążył do stworzenia sojuszu pomiędzy papiestwem a Francją, jego celem było zwiększenie wpływów rodziny Medyceuszy na terenie Włoch. Sojusz był wymierzony we wspólnego wroga – cesarza Karola V. Według umowy Francja wspólnie z papiestwem miała zdobyć Mediolan, który następnie miał być rządzony przez Henryka. W ramach posagu król miał otrzymać od papieża ogromną wówczas sumę 100 tys. ecu, papież nie posiadał tych środków, zaciągnął więc na ten cel pożyczkę pod zastaw klejnotów ze swojego skarbca w Rzymie. Plany te nie zostały zrealizowane, ponieważ Klemens zmarł niespełna rok po ślubie, papież nie spłacił całego posagu, a jego następca nie miał zamiaru honorować zobowiązań poprzednika. Postawiło to Katarzynę w bardzo niekorzystnej sytuacji na dworze.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org