Owies zwyczajny - Roślina jednoroczna osiągająca do 110 cm wysokości, o pustym źdźble łodygi. Kłos z rozpierzchłą lub chorągiewkowatą wiechą o długości 10–30 cm. Ziarna oplewione. Kwiatostanem owsa jest wiecha o długości 10–30 cm. Osią wiechy jest przedłużenie ostatniego międzywęźla, czyli osadka, która jest podzielona węzłami i międzywęźlami. Z węzłów tych wyrastają okółkowo rozgałęzienia boczne tworząc gałązki wiechy zakończone kłoskami – wiecha prosta.

Owies zwyczajny nie znosi dużych mrozów, ale może być wysiewany bardzo wcześnie, ponieważ jest odporny na przymrozki. Zaczyna kiełkować już w temperaturze 2–3 °C, po około 1-2 tygodniach od siewu pojawiają się pierwsze wschody.

Owies występuje w formie jarej i ozimej. W Polsce ze względu na uwarunkowania klimatyczne uprawia się głównie formę jarą a zbiory przypadają na przełomie lipca i sierpnia.

Nie powinien być uprawiany na glebach przepuszczalnych ponieważ ma duże wymagania odnośnie do wilgotności gleby, z tego powodu źle znosi susze. Z drugiej strony ma bardzo rozbudowany system korzeniowy i dużą zdolność pobierania składników pokarmowych.

Najlepszy wzrost występuje na glebie o pH powyżej 5,5.

Więcej informacji: pl.m.wikipedia.org